રાગ સામેરી- પછી પ્રભુજી પધારીયા, પોતે તે ગુર્જર દેશ । લીળા કરી ગુજરાતમાં, પંચાળે કર્યો પ્રવેશ ।।૧।। સત્સંગી સોરઠનાં, હાલારનાં હરિજન । તેને ઉપર દયા કરી, દીધાં સહુને દર્શન ।।૨।। દાસ ઉપર દયાળને, દયા દલમાં અતિઘણી । જાણો મારા જનને, દિયું સંપતિ સુખતણી ।।૩।। જપ તપ તીરથ કરતે, નાવે ધરતે જોગીને ધ્યાન । તે આવે જનને ભુવન ચાલી, મહેર કરી મહેરવાન ।।૪।। ફરે કરે પાવન પૃથિવી, જુવે જાણે અજાણે જન । જક્ત આશ્ચર્ય જોઇને, કરે ભાવ અભાવે ભજન ।।૫।। જેને દર્શને દુષ્કૃત નાશે, અને સ્પરસે નાશે પાપ । તેહ હરિને સંભારતાં, સહુ શુધ્ધ થયાં છે આપ ।।૬।। લાગ્યો ભય લુંટક જનને, અને પાપીને પીડા થઇ । ડર્યા નર તસ્કરા, અને દુષ્ટ દુઃખ પામ્યા સઇ ।।૭।। કળિમાં સતજુગ કીધો, પ્રભુ પોતે પ્રકટી । તે જાણે જન પોતાતણા, ન જાણે કુડીયાં કપટી ।।૮।। ખાન પાન પટ વડે, સર્વે જન સુખી બહુ । તે પ્રતાપ મહારાજનો, પ્રકટ જન જાણે સહુ ।।૯।। પુરૂષોત્તમ પૂરણ પ્રકટ્યા, અનેક જીવ ઉધ્ધારવા । દયા કરી ફરે દેશમાં, નિજજનનાં કારજ સારવા ।।૧૦।। જેજે દેશમાં દાસ હતા, ભજતા હતા ભગવાન । ગોતી તેનાં ગામ પોતે, દીધાં દર્શન દાન ।।૧૧।। પછી આવી પંચાળમાં, અને લીધા સખા સાથ । ઘોડે ચડી ગુજરાતમાં, આવ્યા ડભાણે નાથ ।।૧૨।। દર્શન દીધાં દાસને, દયાળે દયા કરી […]
read more