એવા જન જીવતા જરૂર, મૂવા છે માની લેજો રે ।।
દેખી દુગર્ંધને રહેજો દૂર, આભડછેટ એ તો છે જો રે ।। ૧ ।।
કાઢ્યા વિના નહિ સૂઝે કામ, સૂતક એ શીદ રાખો રે ।।
બાળી જાળી ટાળો એનું ઠામ, વાની વહેતે જળે નાખો રે ।। ૨ ।।
ઘણું રાખતાં એ ઘરમાંય, સૂણી કે સડી જાશે રે ।।
કાઢો વેળ્ય મ કરજો કાંય, ઘણું રાખ્યે ગંધ્ય થાશે રે ।। ૩ ।।
કેડે કરવી નહિ તેની કાંણ, ખરખરો ખોટો ખોળી રે ।।
કહે નિષ્કુળાનંદ સુજાણ, કહ્યું મેં તપાસી તોળી રે ।। ૪ ।।
