દઢ વિચાર એમ કરી ધ્રુવે મનજી, વેગેશું ચાલિયા વળતા વનજી
મારગમાં મળ્યા નારદ મુનિ જનજી, તેણે કહ્યાં બહુ હેતનાં વચનજી
વચન કહ્યાં બહુ હેતનાં, વળી આપ્યો મંત્ર અનુપ ।।
પછી અચળ તપને આદર્યું, જપે મંત્ર એ સુખ સ્વરૂપ ।। ૨ ।।
પાંચ વરષના એક પગે, ઊભા અચળ અડગ થઈ ।।
બહુ બલાઉં આવે બિવરાવવા, તેના બિવરાવ્યા બીવે નહિ ।। ૩ ।।
શ્યાળ વ્યાળ કરી કેશરી, વાઘ વાનર વૃક વીજુ વળી ।।
ભૂત પ્રેત રાક્ષસ રાક્ષસી, વૈતાલ વૈતાલી મળી ।। ૪ ।।
હોહોકાર હુંકાર કરે, કરે કાનમાં ક્રૂર ઉચાર ।।
મારોમારો ખાઓખાઓ કહે, પણ ન ડરે ધ્રુવજી લગાર ।। ૫ ।।
અન્ન જળ તજી આરંભ્યું, કઠણ તપ જે કહેવાય ।।
તજી લાલચ્ય તનની, આદર્યો એહ ઉપાય ।। ૬ ।।
ખરી ટેક ખટ માસ સુધી, ઊભા રહ્યા એક પગે ।।
અસુર સુર આશ્ચર્ય પામ્યા, દેખી તપ ધ્રુવજીનું દગે ।। ૭ ।।
પ્રભુ મળ્યા સારુ પરહર્યું, સરવે શરીરનું સુખ ।।
રાજી કરવા રમાપતિ, અતિ દિયે છે દેહને દુઃખ ।। ૮ ।।
મેલી મમત હિંમત કરી, પરહરી ખોટાં સુખની આશ ।।
આકરું તપ આદર્યું, જોઈ પામ્યાં જન મન ત્રાસ ।।૯।।
ધરણી લાગી ધ્રૂજવા, ડગવા લાગ્યા દિગ્પાળ ।।
નિષ્કુળાનંદ નાની વયમાં, દીઠા બહુ બળવાળા બાળ ।।૧૦।।
