રાગ : પ્રભાતી
પદ-૧
મહી માખણ માગે રે માવો, મહી માખણ માગે;
પ્રભાતે ઊઠીને માવો, મહી માખણ માગે. ટેક૦
ઊંઘમાંથી અલબેલો ઊઠયા, નેણાં નિદ્રાળુ;
જમવા સારું ઝગડે ઊભા, ભૂધર ભુખાળુ. પ્રભાતે૦ ૧
ગોકુળિયાની નારી સર્વે, આવી છે જોવા;
કજિયાળો કાનુડો દે નહિ, ગાવલડી દોવા. પ્રભાતે૦ ૨
માતાજી આ મહીં તમારું, નાખીશ હું ઢોળી;
બ્રહ્માનંદના નાથે ઝાલી, મહીંડાની ગોળી. પ્રભાતે૦ ૩
પદ-૨
માતા મનાવે હરિને, માતા મનાવે;
પ્રભાતે ઊઠી હરિને, માતા મનાવે… ટેક૦
દાતણ પાણી પ્રથમ કરીને, ત્યાર પછી ખાઈએ;
ઝાઝાં માણસ જોઈને જીવન, ઘેલા ન થાઈએ…પ્રભાતે૦ ૧
તર્ત કરી આપું રોટલી તાજી, ઘીમાં ઝબોળી;
મેલો મારા લાલ મનોહર, મહીડાની ગોળી… પ્રભાત૦ ૨
સાસરિયાં તારા સગપણ સારુ, આવી બેઠાં ડેલી,
બ્રહ્માનંદને નાથે ત્યારે, હસીને ગોળી મેલી… પ્રભાતે૦ ૩
પદ-૩
મોહન મનાવ્યા રંગીલો, મોહન મનાવ્યા;
મીઠું બોલીને માત જસોદાએ, મોહન મનાવ્યા… ટેક૦
કોમળ કાજુ જોઈ હરિને, દાતણિયું દીધું;
કંચનકેરી ઝારી લઈને, મુખ મંજન કીધું… મીઠું૦ ૧
નીર ઉને નવરાવ્યા મોહનને, અંગોઅંગ ચોળી;
ચંદન કેરી કાંસકી સુંદર, લઈ ચોટી ઓળી… મીઠું૦ ૨
કેશરકેરી આડ કરીને, માળા ફ્ૂલની ધારી;
બ્રહ્માનંદના વાલાનું મુખ, નીરખે મહતારી… મીઠું૦ ૩
પદ-૪
જુગતે જમાડે હરિને, જુગતે જમાડે;
માત જસોદા મોહનજીને જુગતે જમાડે. ટેક૦
જગનો જીવન જમવા બેઠા, ગોપી સર્વે ઝંખે;
ચંદનકેરો પંખો લઈને, માતા વા નાખે. માત૦ ૧
શીરા પુરી સેવ શેવૈયા, જલેબી તાજી;
આરોગે અલબેલો બેઠા, રસિયાજી રાજી. માત૦ ૨
બહુ પ્રકારનાં શાક બનાવ્યાં, માંહી નાખેલ મસાલો;
બ્રહ્માનંદ કહે તૃપ્ત થઈને, ઊઠયા વ્રજજીવન વાલો. માત૦ ૩
