પદ – ૧
રાગ ધોળ – પ્રભાતી
સુતા ઊઠી રે, સમરું સહજાનંદ કે, વેલણાં ભલે વાયાં રે.
અંતર ઉપન્યો રે, અતીશે આનંદ કે. વેણેલાં.૦ ૧
નયણે નિરખી રે, રંગભીનાનું રૂપ કે. વેણેલાં૦
પ્રીતે પોંખ્યા રે, બ્રહ્મમહોલના ભૂપ કે. વેણેલાં૦ ૨
ઉર્ધ્વરેખા રે, બે ચરણમાં જોઈ કે. વેણેલા૦
તેને નિરખી રે, મનડું રહ્યું મોઈ કે. વેણેલાં૦ ૩
નખમણિયું રે, જુગલ ચરણની જોડ કે. વેણેલાં૦
ગોળ ઘુંટીયું રે, પૂરે મનડાંના કોડ કે. વેણેલાં૦ ૪
જંઘા જાનુ રે, જોયા સાથળ સાર કે. વેણેલાં૦
નાભી ઊંડી રે, અજ ઉપન્યા જે ઠામ કે. વેણેલાં૦ ૫
પેટ પોયણ રે, જોયા ત્રણે વળ કે. વેણેલાં૦
એવા ચિન્હની રે, કૃષ્ણાનંદને કળ કે. વેણેલાં૦ ૬
પદ – ૨
હૃદયે જોયું રે, કમળાં કેરું ધામ કે, વેણલાં ભલે વાયાં રે.
કંઠ કંબુ રે, નીરખું આઠું જામ કે. વેણેલાં૦ ૧
દંત દેખી રે, દાડમકેરાં બીજ કે. વેણેલાં૦
જીહવા જોઈ રે, જાણે ઝબુકે વીજ કે. વેણેલાં૦ ૨
નાસા નીકટ રે, ટીબકડી છે શ્યામ કે. વેણેલાં૦
તેને જોતાં રે, નેણે નીંદ હરામ કે. વેણેલાં૦ ૩
વામ કરણે રે, તીલ શ્યામ સોહાય કે. વેણેલાં૦
તેને જોતાં રે, શોભે સંતોના રાય કે. વેણેલાં૦ ૪
ભાલ વચ્ચે રે, રેખા તિલક આકાર કે. વેણેલાં૦
મસ્તક ઉપર રે, ફુલડાં કેરા હાર કે. વેણેલાં૦ ૫
કર જુગલ રે, કોણીયું બે શ્યામ કે. વેણેલાં૦
કૃષ્ણાનંદની રે, પૂરી હૈડાંની હામ કે. વેણેલાં૦ ૬