ઉપજાતિવૃત્ત :-

ધર્મપ્રિયા પુત્ર વિજોગ પામી, તેથી થયો ખેદ રહી ન ખામી;

કરી  તહાં  તો  સ્તુતિ  તર્તખેવ,  જે  જે  દયાળુ  હનુમંત  દેવ.1

અથ હનુમંતાષ્ટકઃ વસંતતિલકાવૃત્ત :-

જે  જે  દયાળુ  હનુમંત  પવિત્ર  દેવ, સ્નેહે  સજે  સકળ  દેવ  તમારી  સેવ;

છો  કષ્ટ  નષ્ટ  કરનાર  સહાયકારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી.2

સીતા  તણી  તરત  સૂધ  તમે  જ  લીધી, લંકાપુરી  પણ  તમે  જ  પ્રજાળી  દીધી;

લીધો  વિભીષણ  સુભકત  તમે  ઉગારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી.3

દ્રોણાચળે  પવનપુત્ર  તમે  સિધાવ્યા, બુટ્ટી  વિશલ્યકરણી  બળવંત  લાવ્યા;

પીડા  તમે  તરત  લક્ષ્મણની  નિવારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી. 4

ઐરાવણે  વળતિ  સાનુજ  રામ  લીધા, પાતાળમાં  વિચરી  ત્રાસ  વિશેષ  દીધા;

ત્યાં  જૈ  તમે  ભલું  પરાક્રમ  કીધ  ભારી, હે  રામદૂત  હનુમંત  વિપત્તિહારી.5

જે  જે  કરે  સ્મરણ  સંકટ  સૌ  હરો  છો. ભીતિ  મટાડી  બધી  નિર્ભયતા  કરો  છો;

છોજી  તમે  પરમ  નૈષ્ટિક  બ્રહ્મચારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી.6

કીધી  તમે  સ્થિતિ  કપિધ્વજની  ધજામાં, કીધો  જઇ  સુજય  કૌરવની  પ્રજામાં;

સેના  સમસ્ત  રિપુની  રણમાં  વિદારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી.7

છોજી  કૃપાળુ  કુળદેવ  તમે  અમારા, પૂજયાં  અમે  ચરણ  ચિત્ત  ધરી  તમારાં;

માટે  હરો  સકળ  આ  વિપદા  અમારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી.8

આવે    સમે  સમરતાં  તતકાળ  આવો, જયાં  હોય  ત્યાંથી  મુજ  બાળક  તર્ત  લાવો;

કૃત્યા  કુપાત્ર  હરી  લૈ  ગઇ  છે  નઠારી, હે   રામદૂત   હનુમંત   વિપત્તિહારી.9

ઉપજાતિવૃત્ત :-

સ્તુતિ સુણી ત્યાં હનુમાન આવ્યા, ભકિત તણા તે મન માંહિ ભાવ્યા;

કપીશને  સર્વ  કહી  સુણાવ્યું,તે  સાંભળીને  ઉર  શૌર્ય  આવ્યું.10

માતા  કહે  હે  હનુમંત  દેવ!,  કૃત્યા  લઇ  ગૈ  સુત  તર્તખેવ;

તમોથી જો લાવી શકાય તેહ, લાવો જઇને મુજ બાળ એહ.11

પૂર્વછાયો :-

અંજનિસુત  એવું  સુણી,  ધરી  ઉરમાં  હરિનું  ધ્યાન;

ઉચર્યા  માતા  આગળે,  મનમાં  ધરી  અભિમાન.12

ચોપાઈ :-

માતા એવું શું વચન ઉચ્ચારો, તમે શું મને નિર્બળ ધારો ?

કૃત્યા  પેઠી  ગમે  ત્યાં  હોય,  પણ  પકડીશ  તેને  હું  તોય.13

કદી  ગઇ  હોય  તે  કૈલાસ,  તોય  ત્યાં  જઇ  ઉપજાવું  ત્રાસ;

પઁસે  સાતમે  જઇ  પાતાળ,  તોય  તેને  હણું  તતકાળ.14

હું તો પામ્યો છું પ્રભુનો પ્રતાપ, કરૂં કામ મોટાં તેથી આપ;

કહો  તો  વિંધ્યાચળને  ઉખાડું,  કહો  તો  મેરુપર્વત  પાડું.15

આપ  આજ્ઞા  આપો  જો  માત,  તો  હું  સાગર  શોષું  સાત;

કહો  તો  ધરા  આખી  ધ્રુજાવું,  કહો  તો  રવિરથ  અટકાવું.16

કરૂં  જો  હું  પરાક્રમ  સારું,  તારા  આકાશ  કેરા  ઉતારું;

એવાં કામ કરું ભારી ભારી, ત્યારે કૃત્યા તે કોણ બિચારી.17

માતા હરખ્યાં સુણી એવી ગાથ, મૂકયો હનુમાનને શિરે હાથ;

વળી આશિષ મુખથી ઉચ્ચારી, તારું રક્ષણ કરશે મુરારી.18

પુત્ર  જાઓ  કરો  રુડું  કામ,  મને  લાવી  આપો  ઘનશ્યામ;

વેલા આવજો હનુમંત વીર, ધારી શકતી નથી હું તો ધીર.19

જાય  પળ  એક  કલ્પપ્રમાણ,  વાર  લાગશે  તો  જાશે  પ્રાણ;

કહે  હનુમંત  ચિંતા  મેલો,  માતા  આવીશ  હું  વેલોવેલો.20

એમ કહી શિર નામી સિધાવ્યા, કૃત્યા શોધતા સીમમાં આવ્યા;

હતી  સીમમાં  કૃત્યા  રખડતી,  પ્રભુ  દષ્ટિથી  દૂર  આથડતી.21

દીઠા  દષ્ટિયે  હનુમાન  વીર,  ત્રાસ  પામી  તજી  તન  ધીર;

ત્યારે કૃત્યા જઇ તેણી વાર, લાવી સહચરી સાથે અપાર.

યુદ્ધ કરવાને હનુમાન સાથે, અસ્ત્ર શસ્ત્ર ધર્યા બહુ હાથે;22

લીધાં  તોમર  ને  તરવાર,  લીધાં  કામઠાં  તીર  કટાર.

હળ મુશળ ને મુદ્ગર લીધાં, ભાલાં બરછી કોઇયે સજ્જ કીધાં;

લીધી  ભોગળ  ને  ભિદિપાળ,  કોયે  લીધા  કુહાડા  કરાળ.23

કોઇએ  ચક્ર  ત્રિશૂળ  ધર્યા  છે,  નેણ  ક્રોધથી  રકત  કર્યા  છે;

કોઇયે  ઢાલ  ધરી  છે  હાથે,  પેહેર્યા  બખતર  ટોપ  છે  માથે.24

પીને  મદિરા  થઈ  ઉનમત્ત,  ખુશી  થઇને  કરે  કોઇ  નૃત્ય;

કંઇક  મુખથી  કરે  કિકિયારી,  ભાસે  ફોજ  ભયંકર  ભારી.25

હનુમાને  તે  દૂરથી  દીઠી,  લાગી  ક્રોધની  ઉરમાં  અંગીઠી;

કરી  હુંકાર  ને  હાક  મારી,  પગે  જોરથી  પૃથવી  પ્રહારી.26

ધરા ધ્રુજી ને સળકિયો શેષ, ડોલ્યો મેરુ ને જાગ્યા મહેશ;

ત્યાં તો ખળભળ્યા સાગર સાત, આખા જગમાં થયો ઉતપાત.27

ડોલ્યા દિગ્ગજ ને દિગપાળ, જાણે આવ્યો પ્રલયનો  કાળ;

બીક  સુર  નર  સર્વને  લાગી,  જાણે  બ્રહ્માંડ  પડશે  ભાંગી.28

ત્યાં તો કૃત્યાઓ ક્રોધે ભરાઈ, ધીર વીરની સનમુખ ધાઇ;

કંઇકે નાખ્યાં ત્રિશૂળને તીર, કંઇકે ફેંકયા પત્થર કપિશિર.29

કંઇકે  ઘોચી    શરીરમાં  સાંગ્ય,  કેમ  વાગે  જેનું  વજરાંગ;

પછી  હાક  મારી  હનુમાન,  ગદા  લઈને  ઘૂમ્યા  ગુણવાન.30

કંઇનાં માથાં ફોડ્યાં ગદા મારી, કંઇને પૂંછડાથી જ પ્રહારી;

કંઈકને  પાડી  ગ્રહીને  કેશે,  કંઇને  ઉડાડી  પગની  ઠેશે.31

કંઇ દુષ્ટોના દાંત જ તોડ્યા, કંઇકના તો વળી ડોળા ફોડ્યા;

કાપ્યાં  કંઇક  નઠારીનાં  નાક,  એમ  સૌને  ચઢાવી  ચાક.32

કંઈને લમણામાં માર તે લાગ્યા, કંઇક પાપિણીના પગ ભાંગ્યા;

જીવવાની રહી નહિ આશ, ત્યારે કંઇક નાઠી ધરી ત્રાસ.33

સહચરીયોને  નાસતી  જાણી,  ત્યારે  કોટરા  ક્રોધે  ભરાણી;

આવી હઠ કરી હનુમાન સામી, જુદ્ધ કરવામાં રાખી ન ખામી.34

જયારે તે પણ લડીલડી હારી, ત્યારે કર જોડી બોલી બિચારી;

મહાવીર  અહો  હનુમાન  !,  તમે  છોજી  બહુ  બળવાન.35

જગમાં  તમને  કોણ  જીતે,  તમે  સમરથ  છો  સહુ  રીતે;

અમે  તો  છૈયે  અબળા  નારી,  તમે  નૈષ્ઠિક  છો  બ્રહ્મચારી.36

કર  જોડીને  કહિયે  તમને,  હવે  જીવતી  જવા  દ્યો  અમને;

નહિ આવીયે કદી આ સ્થાન, તેના સાક્ષી શશી ભગવાન.37

એવી વિનતિ તેણે કરી જયારે, કૃપા  ઉપજી કપીશને ત્યારે;

દીન  જાણી  તેને  જવા  દીધી,  પછી  સૂધ  શ્રીહરિની  લીધી.38

જોતાં જોતાં જયાં વનમાં જાય, પુષ્પસેજે પોઢ્યા દીઠા ત્યાંય;

મુકત  અક્ષરધામના  જેહ,  કરે  ચમર  ઉભાંઉભાં  તેહ.39

હનુમાને હરિ પાસ આવી, કરી વિનતિ ત્યાં શીશ નમાવી;

બાળરૂપ હે પરમ પવિત્ર !, તમે ચરિત કરો છો વિચિત્ર.40

હોય  આપની  ઇચ્છા  જેમ,  કૃત્ય  કૃત્યા  કરી  શકે  તેમ;

હરિ આપની ઇચ્છા ન હોય,  એવું કરવા સમર્થ ન કોય.

અમે  સજીયે  તમારી  સેવા,  એવી  લીલા  કરો  સુખ    દેવા;41

જય જય જય જગપતિરાય, એમ કહીને પ્રીત્યે લાગ્યા પાય.

પછી  મુકતોએ  બાળમુકુંદ,  સોંપ્યા  હનુમાનને  સુખકંદ;42

ગયા  મુકત  તે  અક્ષરધામ,  ચાલ્યા  હનુમાન  વૃષને  ગામ.

ભકિતમાતા તો જુવે છે વાટ, નાવ્યા હનુમાન થાય ઉચાટ;43

બન્ને  આંખેથી  આંસુ  પડે  છે,  ઘાટ  મનમાં  અનેક  ઘડે  છે.

હવે સુત મળવાની શી આશા ?, એવું ધારીને નાંખે નિસાસા;44

મારાં ભાગ્ય જો હોય ભલાંય, રત્ન સાંપડ્યું તે શીદ જાય.

કાં તો  હનુમાન કૃત્યાથી હાર્યો, કાં તો કુંવરને કૃત્યાએ માર્યો;45

કાં તો અસુરે રચી કાંઇ માયા, તેથી હનુમાન ત્યાં જ રોકાયા.

હમણાં આવીશ કહી ગયો હર્ષે, હું તો જાણું છું વહી ગયું વર્ષે;46

એણે  આપી  મને  જૂઠી  આશ,  વાંદરાનો  તે  શો  વિશ્વાસ.

કાં તો ચાલી શકયો નહિ લૂલો, કાં તો વાટ વિષે પડ્યો ભૂલો;47

કાં તો કોઇનું કરવાને  કામ, ગયો તેથી ન આવ્યો આ ઠામ.

કોઇ  તેલ  સિદૂંર  ચડાવે  ,  તેનું  પણ  કામ  કરવા  સિધાવે;

એવી ચિંતા કરે માત જયાંય, દીઠા દૂરથી હનુમાન ત્યાંય.48

ઐરાવત તણા ઘર થકી જેમ, આવતો હોય તે દીઠો તેમ;

ધર્મતનુજને લીધા છે તેડી, જાણે આવીયો આસુરને ફેડી.49

આવી હનુમાને કુંવર તે આપ્યો, કલેશ ધર્મને ભકિતનો કાપ્યો;

છીપ  સ્વાતિનું  જળ  લે  જેમ,  માયે  તરત  લીધો  સુત  તેમ.50

કર્યુ  ચુંબન  તે  રૂડી  રીતે,  સ્તનપાન  કરાવિયું  પ્રીતે;

હનુમાનનાં  મીઠડાં  લીધાં,  તેને  વિવિધ  વધામણાં  દીધાં.51

બહુ  હરખ્યા  ધરમદેવ  તાત,  હર્ખ્યા  રામપ્રતાપજી  ભ્રાત;

સર્વે હરખિયા સુર નર નાગ, સૌને આનંદ ઉપજયો અથાગ.52

હનુમાન  ગયા  સ્વસ્થાન,  ભાવે  વંદીને  શ્રીભગવાન;

હવે  કોટરાની  કહું  વાત,  તેને  માથે  મોટી  ગઇ  ઘાત.53

ઉપજાતિવૃત્ત :-

તે કોટરા પાછી થઇ પ્રમત્ત, ગઇ જહાં છે ખળ કાળિદત્ત;54

ઉચ્ચાર ક્રોધે અતિક્રુર કીધો, દાઢો દબાવી બહુ ત્રાસ દીધો.

જે સૂર્યસામી રજને ઉડાવે, પોતાતણે મસ્તક પાછી આવે;55

કૃત્યા તહાં તેમજ આવી લાગી, પામ્યો વિશેષે ભય તે અભાગી.

કૃત્યા કહે હે ખળ દુષ્ટ પાપી !, તે ધર્મનો બાળક છે પ્રતાપી;56

ન કોઈ એને હણવા સમર્થ, તે સાથ તું વેર વધાર્ય વ્યર્થ.

આદિત્યને કેમ ઉલૂક જીતે ?, કરી શકે શું ભય કોઇ રીતે ?

ગરુડને મારી શકે ન માંખી, હારી રહે હીંમત વ્યર્થ નાંખી.57

આવ્યા મળી ત્યાં હનુમાન ભ્રાત, ત્યાં તો અમારા ઝટ જીવ જાત;

તેં મોકલી જીવ જવા અમારા, લેશું અમે સાંપ્રત પ્રાણ તારા.58

એવું  સુણીને  અસુરે  વિચાર્યું,  થયું  નહિ  કામ  કશુંય  ધાર્યું;

કરી સ્તુતિ ત્યાં કરીને પ્રણામ, એવું નહિ સોપું કદાપિ કામ.59

કૃત્યા ગઇ ત્યાંથી કરી વિરોધ, તથાપિ દુષ્ટે ન લીધો સુબોધ;

જો ખેદ પામે બહુ ખાય ખત્તા, તથાપિ માને ખળ આપ સત્તા.60

વર્ણીન્દ્રને પ્રશ્ન મહીંદ્ર પૂછે, કૃત્યાતણું છેવટ શું થયું છે ?

પ્રભુ તણો તે પણ જોગ પામી, મોક્ષે જશે કે નહિ જાય સ્વામી!61

વર્ણી કહે સાંભળ ભૂમિપાળ, તેનો થશે જયાં તન અંતકાળ;

ત્યારે હશે તેહની બુદ્ધિ જેવી, ગતિ થશે તેની તહાંથી તેવી.62

પુષ્પિતાગ્રાવૃત્ત :-

પુનિત ચરિત કૃષ્ણનાં કહ્યાં મે, શ્રવણ મુમુક્ષુ કરે સુબુદ્ધિ પામે;

વળી મન ધરી સાંભળો મહીશ, હરિકૃત બાળચરિત્ર હું કહીશ.63

ઈતિ શ્રીવિહારીલાલજી આચાર્યર્વિરચિતે હરિલીલામૃતે દ્વિતીયકલશેઅચિંત્યાનંદવર્ણીન્દ્ર-અભયસિંહનૃપસંવાદે કૃત્યાપરાભવ-કથનનામા પંચમો વિશ્રામઃ ।।5।।