(રાગ :- ધોળ) ‘સજનીને સુપના અંતર લાધું રે’- એ ઢાળ.
ઇચ્છ્યા અલબેલો વર મળિયા રે, ભય તો ભવસાગરના ટળિયા રે;
અતિ એક અમૂલ્ય ઘાટડી રે, તે તો અમને અલબેલે જો ઓઢાડી રે. ।। ૧ ।।
ઘાટડી તો ઘણી મૂલી કે’વાય રે, તે તો અબળા વિના ન ઓઢાય રે;
ઘાટડી તો શુકદેવે શોભાડી રે, ઓઢીને ઋષભદેવે દેખાડી રે. ।। ૨ ।।
ઘાટડી તો ઓઢી છે પ્રહલાદે રે, ઓઢી બીજે અનેક જને આદે રે;
ઘાટડી તો ઓઢી છે ગોપીચંદે રે, ઘાટડી તો ઓઢી છે શાહા બાજન્દે રે. ।। ૩ ।।
ઘાટડી તો ભરથરીને ઘણી ભાવી રે, ઘાટડી તો કદરજે શોભાવી રે;
કંઈક તો વણ ઓઢ્યે ફરે ફૂલ્યા રે, નિષ્કુળાનંદ કહે તે તો ભૂલ્યા રે. ।। ૪ ।।
