દોહા :
એહ ભરોંસો ભીંતરે, અચળ છે ઉરમાંય ।।
શરણાગતની શ્યામળા, સદા કરો છો સહાય ।।૧।।
સુખના સાગર શ્રીહરિ, સદા સર્વદા શ્યામ ।।
નિજજનના નિધિ નાથજી, પુરૂષોત્તમ પૂરણકામ ।।૨।।
ચોપાઇ ધ્રુવપદી :
મૂર્તિ તમારી મહારાજ, સુખકારીજી. ।। સૌ જનનો સુખ સમાજ, સુખકારીજી. ।।
સાકાર મૂર્તિ સુખ ભંડાર,સુખ૦ । સ્પરશી બહુ પામ્યા ભવપાર,સુખ૦ ।।૩।।
પ્રગટ મૂર્તિ પ્રતાપે,સુખ૦ । સુરાસુર ઉદ્ધાર્યા આપે,સુખ૦ ।।
જેજે પ્રગટ પ્રસંગ પામ્યાં,સુખ૦ । તેનાં સર્વે સંકટ વામ્યાં,સુખ૦ ।।૪।।
તમથી સરિયાં સૌના કામ,સુખ૦ । તમે સૌના સુખ વિશ્રામ,સુખ૦ ।।
સ્પરશી પગ અંગુઠો હવી,સુખ૦ । જન બહુ તારણ જાહ્નવી,સુખ૦ ।।૫।।
વળી પદરજ સ્પરશી શલ્યા, સુખ૦ । થઇ ગૌતમ તરૂણી અહલ્યા,સુખ૦ ।।
એવો પદરજનો પ્રતાપ,સુખ૦ । ટળ્યો તરત તેનો સંતાપ,સુખ૦ ।।૬।।
વળી પદ સ્પર્શતાં કાળી,સુખ૦ । થયો નિર્ભય ભવભય ટાળી,સુખ૦ ।।
વૃંદાવનનાં વેલી વન,સુખ૦ । થયાં પદરજથી પાવન,સુખ૦ ।।૭।।
ઉદ્ધવ અક્રુરને મન પ્યારી,સુખ૦ । એવી પદરજ છે તમારી,સુખ૦ ।।
પગ પાવન પ્રીતે જોઇ,સુખ૦ । તુલસી રહી છે ત્યાં મોઇ,સુખ૦ ।।૮।।
એવાં ચરણ સદા સુખકારી,સુખ૦ । ધરે ધ્યાન તેનું ત્રિપુરારી,સુખ૦ ।।
શેષ સુરેશ અજ શશિ,સુખ૦ । અર્ક અગ્નિ જે તેજસ્વી,સુખ૦ ।।૯।।
નારદ શારદ સહસ્ર અઠ્યાસી,સુખ૦ । તે પણ હરિ પગના ઉપાસી,સુખ૦ ।।
એવા અશરણશરણ ચરણ,સુખ૦ । ધારે હરિજન અંતઃકરણ,સુખ૦ ।।૧૦।।
પૂજે જન મળી વળી પ્રીતે,સુખ૦ । વળી ચિંતવે છે નિત્ય ચિત્તે,સુખ૦ ।।
એવા પગ પાવન છે બહુ,સુખ૦ । સુખદ જાણી સેવે સહુ,સુખ૦ ।।૧૧।।
સ્પર્શી પાવન છે પૃથવી,સુખ૦ । તેણે રાજી રહે નિત્ય નવી,સુખ૦ ।।
એવા પાવલિયાને પેખી,સુખ૦ । દિલડું રિઝે જનનું દેખી,સુખ૦ ।।૧૨।।
જંઘા જોઇને ઇન્દિરા,સુખ૦ । ચરણ ચાંપે ધીરાધીરા,સુખ૦ ।।
જાનું જુગલ જોઇ જન,સુખ૦ । સદા સુખી મન મગન,સુખ૦ ।।૧૩।।
સાથળ સુંવાળી બે સારી,સુખ૦ । મગન પીઠ ધરી પન્નગારી,સુખ૦ ।।
ઉદર સુંદર અતિ સારૂં,સુખ૦ । જોઇ જન ત્યાં રહ્યાં હજારૂં,સુખ૦ ।।૧૪।।
નાભિથકી અજ ઉપજી,સુખ૦ । પામ્યા મોટ્યપ મનરંજી,સુખ૦ ।।
ઉર જોઇ શોભાધામ,સુખ૦ । કર્યો કમળાએ વિશ્રામ,સુખ૦ ।।૧૫।।
ગળે શોભા જોઇ ઘણી,સુખ૦ । પામી સુખ ત્યાં કૌસ્તુભ મણિ,સુખ૦ ।।
મુખે સુખ પામી સરસ્વતી,સુખ૦ । રહી છે રાજી થઇને અતિ,સુખ૦ ।।૧૬।।
મુખે સુખ પામ્યાં કંઇ જન,સુખ૦ । મુખ સહુનું સુખ સદન,સુખ૦ ।।
મુખે મોહ્યાં મોટા મુનિ,સુખ૦ । મુખ સુખનિધિ સહુની,સુખ૦ ।।૧૭।।
મુખ જોઇ દુઃખ ટળે છે,સુખ૦ । આવે સુખ શાંતિ વળે છે,સુખ૦ ।।
એવું મુખ સુખનું દેનાર,સુખ૦ । જેથી સુખ પામ્યાં નરનાર,સુખ૦ ।।૧૮।।
ભુજા બેઉ સુખના ભરિયા,સુખ૦ । મળી તાપ તનના હરિયા,સુખ૦ ।।
કરને લટકે કારજ કીધાં,સુખ૦ । જોઇ જન મને સુખ લીધાં,સુખ૦ ।।૧૯।।
અભય વર બે રહ્યાં હાથે,સુખ૦ । એવા કર મેલો જન માથે,સુખ૦ ।।
કર આંગળી સુખસદન,સુખ૦ । જેણે ધાર્યો ગોવર્ધન,સુખ૦ ।।૨૦।।
રાખ્યાં ગાય ગોપી ગોવાળ,સુખ૦ । કરી વ્રજજનની પ્રતિપાળ,સુખ૦ ।।
હાથે દાસ તણાં દુઃખ હરિયાં,સુખ૦ । આપી સુખ સુખિયાં કરિયાં,સુખ૦ ।।૨૧।।
એમ સાકાર મૂર્તિ સંબંધે,સુખ૦ । સુખિયા આદિ અંતે મધ્યે,સુખ૦ ।।
મૂર્તિ વડે મોટ્યપ સહુની,સુખ૦ । કોણ તપસી ઋષિમુનિ,સુખ૦ ।।૨૨।।
મૂર્તિ મેલી મોટ્યપ ઇચ્છે,સુખ૦ । તેને વાત બની બગડી છે,સુખ૦ ।।
શૂન્ય સુમનની નોય દામ,સુખ૦ । મૂર્ખ તેની કરે છે હામ,સુખ૦ ।।૨૩।।
તેમ મૂર્તિ તમારી મેલી,સુખ૦ । સુખ સાટે મળશે સેલી,સુખ૦ ।।
તમે જનના સુખને કાજ,સુખ૦ । સદા સાકાર છો મહારાજ,સુખ૦ ।।૨૪।।
સાકાર વિના ન સરે કામ,સુખ૦ । માટે સાકાર છો સુખધામ,સુખ૦ ।।
ચાર વેદ વદે એ વાત,સુખ૦ । પ્રભુ પ્રગટ છો સાક્ષાત્,સુખ૦ ।।૨૫।।
ષટ શાસ્ત્ર કેજા છે ખોળી,સુખ૦ । મોટ્યપ પ્રગટની વણતોળી,સુખ૦ ।।
અઢાર પુરાણમાં એમ કહે છે,સુખ૦ । પ્રભુ સદા સાકાર રહે છે,સુખ૦ ।।૨૬।।
સ્મૃતિ શ્રુતિનું એ તાન,સુખ૦ । સદા સાકાર રહે ભગવાન,સુખ૦ ।।
તેણે કરી રહે છે સમુ,સુખ૦ । નહી તો વણસી થાયે વસમું,સુખ૦ ।।૨૭।।
ન રહે એક સ્થિતિ એક રીતી,સુખ૦ । સહુ કોઇ આદરે અનીતિ,સુખ૦ ।।
ધર્મ ધરા પર ન રહે,સુખ૦ । સહુ કોઇ અધર્મને ગ્રહે,સુખ૦ ।।૨૮।।
દેવ દાનવ માનવ મુનિ,સુખ૦ । માને નહીં મરજાદા કોયની,સુખ૦ ।।
ચાર વર્ણ આશ્રમ ચાર,સુખ૦ । સહુ ભ્રષ્ટ થાય નરનાર,સુખ૦ ।।૨૯।।
માટે સહુના ધર્મ રખાવા,સુખ૦ । તમે રહો આવાના આવા,સુખ૦ ।।
અધર્મ ઉથાપી ધર્મ થાપો,સુખ૦ । તમે હરિજનને સુખ આપો,સુખ૦ ।।૩૦।।
તમે ધર્મધુરંધર કાજાવો,સુખ૦ । ધર્મ સારૂં ધરાપર આવો,સુખ૦ ।।
તમે ધર્મતણી છો ઢાલ,સુખ૦ । ધર્મવર્મ ધર્મલાલ,સુખ૦ ।।૩૧।।
ધર્મપાળક ધર્મકુમાર,સુખ૦ । તમે સંતજનના શણગાર,સુખ૦ ।।
દાસ દોષ નિવારણ નાથ,સુખ૦। એમ કહે છે સહુ જનસાથ,સુખ૦ ।।૩૨।।
તમે ભકતતણા ભયહારી,સુખ૦ । તમે સંતજનના સુખકારી,સુખ૦ ।।
કપટિ કુટિલ દગાદાર,સુખ૦ । તેના નાશના કરનાર,સુખ૦ ।।૩૩।।
તમે અધર્મીના અરિ કાજાવો,સુખ૦ । નમેજારી ઉપર મેજાર ન લાવો,સુખ૦ ।।
કુકર્મી કુબુદ્ધિના છો કાળ,સુખ૦। તમે નિજજનના પ્રતિપાળ,સુખ૦ ।।૩૪।।
તમારી મૂર્તિ મીરાંથ મોટી,સુખ૦ । સેવી સુખ પામ્યા કૈ કોટિ,સુખ૦ ।।
તમારી મૂર્તિ ચિંતામણિ,સુખ૦ । સમુ ચિંતવે સુખનિધિ ઘણી,સુખ૦ ।।૩૫।।
સંતજન ચિંતવે છે સવળું,સુખ૦ । અસંતજન ચિંતવે છે અવળુ,સુખ૦ ।।
જેજે જન ચિંતવે છે જેવું,સુખ૦ । તે તે ફળ પામે છે તેવું,સુખ૦।।૩૬।।
કલ્પતરૂ તુલ્ય તમે,સુખ૦ । ચિંતવે જે જનને જેવું ગમે,સુખ૦ ।।
કલ્પતરૂ ચિંતામણિ કહીયે,સુખ૦ । તમને તે ઉપમાં કેમ દઇયે,સુખ૦ ।।૩૭।।
તેતો સુખ દુઃખના દેનાર, સુખ૦ । તમે સદા સુખ ભંડાર,સુખ૦ ।।
જોને અસુર અભાગી અતિ,સુખ૦ । મહા દુષ્ટમય દુરમતિ,સુખ૦ ।।૩૮।।
કરતા મનસુબા મારવા,સુખ૦ । નિત્ય પ્રત્યે નવા નવા,સુખ૦ ।।
તેને મારી મોક્ષ આપી,સુખ૦ । એવી મૂર્તિ કહી પ્રતાપી,સુખ૦ ।।૩૯।।
માટે મૂર્તિ મંગળમૂળ,સુખ૦ । એથી પામ્યા સુખ અતૂળ,સુખ૦ ।।
એથી અમંગળ નહીં કેનું,સુખ૦ । શું શું કહી દેખાડું તેનું,સુખ૦ ।।૪૦।।
મંગળ કરચરણાદિક કહિયે,સુખ૦ । મંગળ નખશિખા લગી લહિયે,સુખ૦ ।।
મંગળ ચાલ્ય ચરિત્ર માનું,સુખ૦ । મંગળમાં અમંગળ શાનું,સુખ૦ ।।૪૧।।
મંગળ દેવું લેવું એવું,સુખ૦ । સર્વે મંગળકારી કેજાવું,સુખ૦ ।।
મંગળકારી વાણી મુખની,સુખ૦ । મંગળ દ્રષ્ટિ કરો છો સુખની,સુખ૦ ।।૪૨।।
સર્વે ક્રિયા મંગળકારી,સુખ૦ । મંગળ મૂર્તિની બલિહારી,સુખ૦ ।।
મંગળમય મૂર્તિ જેણે જોઇ,સુખ૦ । તેને ન્યુન ન રહી કોઇ,સુખ૦ ।।૪૩।।
મંગળ મૂર્તિને પ્રતાપ,સુખ૦ । સ્પર્શે પ્રજળે પૂરણ પાપ,સુખ૦ ।।
મંગળ મૂર્તિને સમરતાં,સુખ૦ । મટે સંકટ શ્રીહરિ કરતાં,સુખ૦ ।।૪૪।।
મંગળ મૂર્તિને ચિંતવતાં,સુખ૦ । કિલ્બિષ જાય શુભ થાય સેવતા, સુખ૦।।
મંગળ મૂર્તિનું ધ્યાન ધરતાં,સુખ૦ । થાય અંતરમાં સુખ સમતા,સુખ૦ ।।૪૫।।
મંગળ મૂર્તિના ગુણ ગાવતાં,સુખ૦। માટે મેં નથી મૂકાતા, સુખ૦ ।।
મંગળ મૂર્તિ જોઇ મનરાતો,સુખ૦ । તેણે રહું છું ફૂલાતો,સુખ૦ ।।૪૬।।
મંગળ મૂર્તિ જોઇ મેં મને,સુખ૦ । રાજી રહું છું રાત્યદને,સુખ૦ ।।
મંગળ મૂર્તિ જોતાં મારે,સુખ૦ । સઇ ઓછપ્ય છે આ વારે,સુખ૦ ।।૪૭।।
પૂર્ણકામ પ્રગટ પ્રતાપે,સુખ૦ । એમ મને મનાણું આપે,સુખ૦ ।।
તેનો નથી થાપ ઉથાપ,સુખ૦ । તે તો પ્રગટને પ્રતાપ,સુખ૦ ।।૪૮।।
મૂર્તિ સંભારવા સારૂં,સુખ૦ । કરતું મનસુબો મન મારૂં,સુખ૦ ।।
તે તો પૂરણ થયો પ્રમાણ,સુખ૦ । કર્યા મૂર્તિનાં વખાણ,સુખ૦ ।।૪૯।।
હરિસ્મૃતિ થાય હૈયે,સુખ૦ । માટે હરિસ્મૃતિ કહિયે,સુખ૦ ।।
કેજાતા સુણતાં મટે ભવફંદ,સુખ૦ । એમ કહે નિષ્કુળાનંદ,સુખ૦ ।।૫૦।।
ઇતિ શ્રી હરિસ્મૃતિ મધ્યે ષષ્ઠ ચિંતામણિઃ ।।૬।।
