શામ્યો અસત્ય સુખનો ઉત્સાહ, સુરતિ સાચામાં લાગી ।।
લાગી પ્રભુપદ જો ચાહ, બીજી ભૂખ સર્વે ભાગી ।। ૧ ।।
ભાગી આ લોકસુખની આશ, નિરાશે નિરાંત થઈ ।।
થઈ પરી એ સર્વે કાશ, અન્ય અભિલાષા ગઈ ।। ૨ ।।
ગઈ સુરતી સહુની પાર, અક્ષરધામે ધાઈ ।।
ધાઈ ઇચ્છતા સુખ સંસાર, તેમાં ન દીઠું કાંઈ ।। ૩ ।।
કાંઈ ન માને બીજે તેનું મન, મહાસુખ મોટું જોઈ ।।
જોઈ નિષ્કુળાનંદ મગન, મનમાં રહ્યો મોઈ ।। ૪ ।।