શામ્યો અસત્ય સુખનો ઉત્સાહ, સુરતિ સાચામાં લાગી ।।

લાગી પ્રભુપદ જો ચાહ, બીજી ભૂખ સર્વે ભાગી ।। ૧ ।।

ભાગી આ લોકસુખની આશ, નિરાશે નિરાંત થઈ ।।

થઈ પરી એ સર્વે કાશ,  અન્ય અભિલાષા ગઈ ।। ૨ ।।

ગઈ  સુરતી   સહુની  પાર,  અક્ષરધામે  ધાઈ ।।

ધાઈ ઇચ્છતા સુખ સંસાર, તેમાં ન દીઠું કાંઈ ।। ૩ ।।

કાંઈ ન માને બીજે તેનું મન, મહાસુખ મોટું જોઈ ।।

જોઈ  નિષ્કુળાનંદ  મગન,  મનમાં  રહ્યો  મોઈ ।। ૪ ।।