મોટા થાવાનું મનમાં રે, દલમાં ઘણો ડોડ ।।
તેવા ગુણ નથી તનમાં રે, કાં કરે તું કોડ ।। ૧ ।।
તું તપાસી જોને તુજને રે, ઊતરી અંતર માંય ।।
પછી ઇચ્છજયે થાવા પૂજયને રે, તેનું નથી કાંય ।। ૨ ।।
કામ ક્રોધ વળી લોભ છે રે, લિયે છે તારી લાજ ।।
તેણે કરી અંતરે ક્ષોભ છે રે, જો વિચારી આજ ।। ૩ ।।
ભૂંડા ઘાટ ઊઠે છે ભીતરે રે, જે ન કહેવાય બા’ર ।।
એહ વાતનો તારે અંતરે રે, નથી નર વિચાર ।। ૪ ।।
નથી ખેાળતો ખોટ્ય માંયની રે, દે છે બીજાને દોષ ।।
કહે નિષ્કુળાનંદ ન્યાયની રે, અમથો શો અપસોષ ।। ૫ ।।
