શુકજીએ નથી સંઘર્યું રે, ધાતુ વળી ધન ।।
નાણું નારદે ભેળું ન કર્યું રે, કહે છે કોયે દન ।। ૧ ।।
જડભરતે ન જોડાવિયું રે, ગાડું ગાડી વેલ ।।
કદરજનું વ્યાસે કા’વિયું રે, ખરી ક્ષમાનો ખેલ ।। ૨ ।।
સનકાદિકે સુખ કારણે રે, ઘોડું ન રાખ્યું ઘેર ।।
આ તો બાંધ્યાં બીજાને બારણે રે, કરવા કાળો કે’ર ।। ૩ ।।
મેલી ઊભી અસલ રીતને રે, નકલ લીધી નેક ।।
તે તો ચોટી ગઈ ચિત્તને રે, છોડી ન છૂટે છેક ।। ૪ ।।
કોઈ કહે એની કોરનું રે, તેશું બંધાયે વેર ।।
કહે નિષ્કુળાનંદ નોરનું રે, મુંપર રાખજો મે’ર ।। ૫ ।।
