રાગ:- મારૂ
સમજયા વિનારે સંતાપ, શમે નહિ સમજયા વિનારે સંતાપ ।
સહુ વિચારો અંતરે આપ; શમે૦ । ટેક – આતમાને
એકે નહિરે, નાત જાત માઈ બાપ । એતો સંબંધી શરીરનાંરે,
પ્રિછી પરહરિયે પરિતાપ; શમે૦ ।।૧।।
માનિનતા મેલ ઉતારિયેરે, તો ખરી છે નિર્મળ ખાપ ।
આડય ન કરે આંખ્યનેરે, થાય ઠીકો ઠીક જ થાપ;
શમે૦ ।।ર।। હીરા જડાવિયે આંખ્યનેરે, પૂર્ણ વડગે એ પાપ । રંગ
ચડયે પોત પલટેરે, સહુ છેતરાય દેખી છાપ; શમે૦ ।।૩।।
એમ આત્માથી અડગો રહીરે, શરીરરૂપી પાળ્યો સાપ ।
નિષ્કુલાનંદ એ નરસું થયુંરે, ગયું તેજ રહ્યું તમ વ્યાપ; શમે૦ ।।૪।। પદ ।।૯।।
