(રાગ:-બિહાગડો) સરલ વરતવે છે સારું રે મનવાએ ઢાળ.

શીદને રહિયે કંગાલ રે સંતો જયારે મળ્યો મોટો મહા માલ રે સંતો

પૂરણ બ્રહ્મ પુરુષોત્તમ પામી, ખામી ન રહી એક વાલ;

અમલ સહિત વાત ઓચરવી, માની મનમાં નિહાલ રે સંતો ।। ૧ ।।

રાજાની રાણી ભમી ભીખ માગે, હાલે કંગાલને હાલ;

ઘર લજામણી રાણી જાણી રાજા, ખીજી પાડે વળી ખાલ રે સંતો ।। ૨ ।।

તેમ ભકત ભગવાનના થઈને, રહે વિષયમાં બેહાલ;

તે તો પામર નર જાણો પૂરા, હરિભકતની ધરી છે ઢાલ રે સંતો ।। ૩ ।।

તન મન આશ તજી તુચ્છ જાણી, કાઢું સમઝી એ સાલ

નિષ્કુળાનંદ એ ભકત હરિના, બીજા બજારી બકાલ રે સંતો ;  ।। ૪ ।।