દોહા –
આજ લે’રી આવ્યા છે લે’રમાં, મે’ર કરીછે મહારાજ ।અઢળ ઢળયા અલબેલડો, કર્યાં કઈકનાં કાજ ।।૧।।
દુઃખ કાપ્યાં દુઃખી દાસનાં, સુખી કર્યા સહુ જન ।બ્રહ્મમો’લે તેને મોકલ્યા, પોતે થઈ પરસન ।।૨।।
પૂરણ બ્રહ્મ પધારીને, ભાંગી છે સર્વેની ભૂખ ।આ સમામાં જે આવિયા, ટાળિયાં તેહનાં દુઃખ ।।૩।।
ધન્ય ધન્ય પાવન પૃથવી, જેપર વિચર્યા નાથ ।ચરણ અંકિત જે અવની, સદા માને છે સનાથ ।।૪।।
રાગ સામેરી –
ધન્ય દેશ સોઇ શે’રને, જિયાં રહ્યા અવિનાશ ।ધન્ય ધન્ય ગામ નગરને, જિયાં કર્યો વાલે વાસ ।।૫।।
ધન્ય ધન્ય વારિ વહનિ, ના’યા તાપ્યા પ્રભુ પંડ । ધન્ય ધન્ય શૂન્ય સમીરને, ભાગ્યશાળી આ બ્રહ્માંડ ।।૬।।
ધન્ય ધન્ય બ્રહ્મા ભવને, જેણે જોયા જીવન । ધન્ય ધન્ય મઘવા મેઘને, ભજયા ભાળ્યા ભગવન ।।૭।।
ધન્ય ધન્ય શશિ સૂરને, ઊડુ પામિયા આનંદ । દેવ દાનવ મુનિ માનવી, સુખી કર્યા સહુ વૃંદ ।।૮।।
સ્થાવર જંગમ ચરાચર, સહુની લીધી છે સાર । સ્થૂળ સૂક્ષ્મ જીવ જગમાં, ઊતારિયા ભવપાર ।।૯।।
ભોગી કર્યા બ્રહ્મમો’લના, આપિયું અક્ષરધામ । આપ પ્રતાપે ઊદ્ધારિયા, કરિયા પૂરણકામ ।।૧૦।।
વેરો ન કર્યો વર્ષતાં, ઘન પઠ્યે ઘનશ્યામ । શુદ્ધ કરી સહુ જીવને, આપિયું ધામ ઈનામ ।।૧૧।।
કોટ ઊઘાડ્યા કલ્યાણના, ભાગ્યના ખોલ્યા ભંડાર । ભૂખ ભાંગી ભૂખ્યા જનની, જગે કર્યો જેજેકાર ।।૧૨।।
ડંકા દિધા જગે જીતના, શ્યામે સહુને ઊપર । પ્રબળ પ્રતાપ જણાવિયો, દેશ ગામ ને ઘરોઘર ।।૧૩।।
બૃહદ રીત આ વિશ્વમાં, વરતાવી છે બહુવિધ । ચાલી વાતો ચારે દેશમાં, પ્રભુપણાની પ્રસિદ્ધ ।।૧૪।।
સ્વામિનારાયણ સહુને, નકિ લેવરાવ્યું નામ । ભજન કરાવી આ ભવમાં, આપિયું અક્ષરધામ ।।૧૫।।
સંભળાવ્યું વળી શ્રવણે, સહજાનંદ નામ સોય । કે’શે સુણશે એ નામને, તેને દુઃખ કોય નો’ય ।।૧૬।।
એમ અનેક અભય કર્યાં, પોતાતણે પરસંગ । અખંડ ધામ તેને આપિયું, સહુ કરી શુદ્ધ અંગ ।।૧૭।।
અણતોળ્યાં સુખ આપિયાં, આશ્રિતને આ વાર । અનેક પ્રકારે અંતરે, સુખી કર્યાં નર નાર ।।૧૮।।
રૂડી મુડી પામ્યાં રોકડી, નહિ ઊધારાની વાત । અમલ ભર્યાં સહુ ઊચ્ચરે, પ્રભુ મળ્યા છે સાક્ષાત ।।૧૯।।
ઓશિયાળું શીદ ઓચરે, બોલે મગન થઇને મુખ । જન્મ મરણનું જીવમાં, રહ્યું નહિ જરા કેને દુઃખ ।।૨૦।।
ઈતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણ કમળ સેવક નિષ્કુલાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરૂષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે ચતુઃપંચાશત્તમઃ પ્રકારઃ ।।૫૪।।
